Hümanist düşüncenin atalarından büyük İtalyan şairi Francesco Petrarca'nın ellili yaşlarında başladığı ve tamamlamadan bıraktığı Utku Şiirleri kavramsal ve biçimsel tutkuları açısından olgunluk çağındaki ünlü bir yazarın tipik verimli görünümünü sunuyor. Başka bir deyişle şairin kişisel-entelektüel deneyimleri neredeyse bilinçdışı bir yolla ideal aşkın bir yolculuk tasarımı içinde biçim kazanır; bu deneyimler birer mite birer simgeye dönüşür örnek bir insanlık durumunun çehresine ve anlamına bürünüyor.