Ne zaman canım sıkılsa ben yazarım.Kâğıttır bana samimi gelen kalemdir beni noktasıyla virgülü ile önüme dizen.Samimiyetsiz bakışlara anlatmam ben derdimisevgimi  sinirimi öfkemi...Ne zaman sıkılsa canım yazarım ben.Anneden bir saklar dosttan iki saklar arkadaşa sadece üç anlatırım.Ama kâğıda ama kâğıda susmak ne mümkün?Dökerim içimi o an karşında görürüm kendimiBirinin acısını dinler yazarım birinin aşkının içinde yaşarım.Anlatmam ondan alıp gidip başkalarınaBen sadece yazarım.