YARE GÖNLÜN ARZ-I HALİDİR Ey gönül sev gönlünce sevmese de yâr seni Mest ol ıstırâbıyla pişirse de nâr seni Her gönlün işi değil sencileyin âşıklık Yâr teveccüh etse de ne bilsin ağyar seni Nasibinde vâr olan böyle azîm aşk çeker Görmesin sakın o yâr aşkından bizar seni Lügatlar hizmet eder aşkını terennüme Var ki öyle âteşin söndüremez kar seni Sakın etme şikayet görmedim yâri diye Görsün şiirlerinde cânân bahtiyar seni Sen ki aşk ilmi için nice keşifler yaptın Alacak bundan sonra ulemâ miyar seni Yâr lebinden içmeden sarhoş oldun ne güzel Ayılmadan görür halk gayrı ihtiyar seni Bir nazar lütfetmedi hasretle yârin amma Şiirlere gark etti zerre inkisar seni Kâfi aşkın mânâsı yalnız sende kalmıştır Etse de cümle beşer aşkında inkâr seni