II. Viyana yenilgisi sonrası Lehistan Venedik ve Avusturya ile ayrı ayrı cephelerde savaşan Osmanlı Devleti özellikle Avusturya'ya karşı aldığı ağır kayıplar dolayısıyla Zülfikâr Efendi'yi 1688'de Osmanlı Devleti'nin yeni Padişâhı II. Süleymân'ın cülusunu bildirmesi hakikatte ise sulh araması amacıyla Viyana'ya İmparator I. Leopold'un nezdine göndermiştir.
Viyana'ya giden Zülfikâr Efendi maiyeti ile beraber 1688-1692 seneleri arası dört yıl burada göz hapsinde tutulmuştur. Zülfikâr Efendi'nin sefâretinin özelliği Osmanlı Devleti ile Avusturya'nın savaş halinde bulundukları bir dönemde gerçekleşmesinden ve Avusturya'nın II. Viyana ile kazandığı zafer psikolojisinin tesirinde olmasından kaynaklanmaktadır. Nitekim bu iki unsur Zülfikâr Efendi'nin sefâretini kendisinden önceki ve sonraki elçilerden farklı kıldığı gibi Sefâretnâmesinde de bu bariz bir şekilde fark edilir. Zira Zülfikâr Efendi itibar görmedikleri Viyana'da dört yıl cebren alıkonulmuş ve döndükten sonra Sefâretnâmesini Edirne'de Veziriâzam'a sunmuştur.