Türkiyenin Almanya ile 1961 yılında imzaladığı « İşgücü Güçü » anlaşmasının üzerinden yarım asrı aşkın bir zaman geçti. Bu süre içersinde yüzbinlerce insanımız ekmek parası için  Avrupaya göçtü. Zamanla oraya yerleşti.Yeni nesiller yetişti sayımız milyonlara ulaştı. Yeni problemlerle birlikte yeni imkanlar ortaya çıktı. Yeni roller biçildiyeni yapılar oluştu. Çoğu bölümleri hüzünlü de olsa önemli bir tarih yaşandı yazıldı.Bu çalışmanın konusu Avrupa ülkelerine işçi olarak giden vatandaşlarımızın bu sürede yaşadıkları iyi kötü şeylerle gelecek perspektifleri üzerinde karınca kararınca işaretler sunabilmektir.