Birimizin saçı diğerinden kısaAynı boyda aynı huyda iki çocuktuk.Asma bahçelerinden üzümKomşunun kümesinden yumurtaBahçesinden vişne kiraz çalardık.Birimizin ayağı takılıp düşseİkimiz de yakalanırdık.Aşkın dili yoktu; tonla azar işitirdik.Birimizin saçı diğerinden karaAynı iklimde aynı doğada iki gençtik.Bulutlardan yağmurKomşunun bakışlarından hüzünBahçesinden papatya gül çalardık.Birimizin gözleri dolsaİkimiz de ağlardık.Aşkın dili yoktu; masallarda yaşardık.Geniş ve bize uzak gökyüzünde bizim olmayanAma biz hep bizim sandığımız yıldızlar gördük.Ellerimizin terini birbirimizin teninde kaynatıyorduk.Aşkın dili yoktu; biz var sanıyorduk.