Mutlu ölüm yoktur o yüzden gövdeyi sağır eden bir kin varsa
Geyiklerden yılışık konçertolardan borsalardan kaçıp
Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan
Birikmişse kırbasında sözün öfkesi
Gidip o mübarek kana dokunmak ister
O çocuklara o babalara bakmak ister Tanrının avlularından.
Bir rövanş bekler yeni bir raunt bir yekinme daha
Puştluğun ümüğüne basmak ister
Yezitliğin kuyruğuna.