Hâtıralarımı yazmama talebem dostlarım ve yakınlarım sebep oldu. Sınıfta yâhut herhangi bir mecliste sırası gelip yaşadığım bir vakayı anlatacak olsam orada bulunanlar bunları muhakkak tesbit etmemi isterlerdi. Başladım sekiz sene ara verdim. Tekrar başladım yine iki sene aralandı. Kardeşim Prof. Fâhir İz bunu çok sıkı bir şekilde tâkibe başladı. Avrupadan örnekler gösterdi gittiği yerlerden mektupla nereye geldiğimi sordu; hâsılı beni çalışmaya mecbur etti.
İkinci Büyük Millet Meclisinin mücâhitlerinden Erzurum Mebusu Gözübüyükzâde Ziyâ Beyin dâmadı olan faziletkâr hâkimlerimizden Reşid Beyin mahdûmu sevgili dostumuz Avukat Kemâleddin Nomer Bey de bir gün: "Bütün tasnif ve tertibi bana âit ne varsa hepsini yazınız. Eser isterse büyük olsun yılbaşından evvel çıkaralım." diyerek beni bir kere daha gayrete getirdi.
Ticârî ahlâkın bozulması yüzünden ticâreti terk eden kayınpederi Mehmed Âkif Beyin de büyük takdirine mazhar olan ahlâkî fazilet numûnesi aziz dostumuz Muhiddin Akçor Bey de evvelce düşündüğüm "Yılların İzleri" ismi yerine "Yılların İzi" demekliğimi tavsiye etti. Ben de onun isim babalığını kabul ettim.