Yirminci Yüzyılda resmin geleneksel kuralları altüst olmuştur. Sanatçıların çoğunluğu artık bilineni görüleni geleneksel kurallara bağlı olarak anlatmak yerine bilinmeyeni görülmeyeni ve de kendini (duygularını coşkularını sezgilerini içinden geldiği gibi) kendi kurallarını kendi koyarak işlemeye / iletmeye başlamışlardır. Böylece sanatta geçmiş dönemlerin hiçbirinde rastlanmayan bir 'zenginlik' ortaya çıkmış çok çeşitli sanat akımları bu yüzyılda belirmiştir. Her akımın alt-akımları yaşama geçmiştir.