lekelerden ve lanetlerden bir kemirgengibi çıktığım vakitler ayırdım gövdemiçürüyen zamana. hızla geçtimdemirin soğuğundan sakınanları.her şey yaralı bir zamana akarken kimsöyleyebilir çıraların beyhûde söndüğünü.bu son düğümün herkese atıldığınıherkese yağdığını bu son yağmurun.ateşin üşüdüğünü suyun acıdığını..rastladım bir akşamüstü herkeseherkes nasıl yalnız! okudum risâlesinişeyhimin sırtını döndü herkes kalbineanladımah herkese döndüm yüzümü ağladım.