İmtihan, iman etmenin bir gereği... "Altın ateşte, insan mihnette belli olur.” atasözünün de işaret ettiği gibi, Cenâb-ı Hak, kulunun imanını ve sebatını ortaya çıkarmak, sâdığı kâzibden, kâmili nâkıstan ayırmak üzere imtihana tâbi tutar. Bu, sünnetullah, yani Allah Teâlânın her zaman ve mekânda geçerli olan, değişmez bir kanunudur. Bu itibarla bir mümin için yaşadığı her an, aldığı her nefes bir daha asla elde edemeyeceği en önemli fırsat, en büyük vesiledir. Ama hızla akan hayatın içerisinde oradan oraya savrulurken bu hakikatleri düşünmek bir yana imtihanın her an son bulabileceği gerçeği insanın hatırına gelmiyor çoğu zaman. Dolayısıyla hayat, hasadının nedamet ve hasret olacağı tohumların atıldığı bir yer haline gelebiliyor. Rabbimiz, kitaplar ve peygamberler göndermiş olmasına rağmen kendilerine zulmeden kullarını bazen, gönderdiği birtakım musibetlerle de uyarıyor. Bir süredir yaşadığımız salgın hastalık dönemi ile de Cenâb-i Hak birçok şeyi yeniden düşünmemiz, kendimizi hesaba çekmemiz için fırsat sundu bizlere. Zira hastalıklar, birer nasihatçi, birer uyarıcı mesabesindedir. Hem boş, anlamsız hiçbir şey yaratılmadığı gibi bir kısım esmâ-i İlâhî’nin tecellisi olan bu hastalıkta da sayısız hikmetler olabilir ve bunun birçok farklı boyutu vardır. Tıbbı ilgilendiren tarafı olduğu gibi dinî alanı, ibadetleri ilgilendiren kısmı da vardır. Herkes bu konuda farklı veçhelerden özel ve/ya genel düşüncelere sahip olabilir, kendince dersler çıkarabilir, çıkarmalıdır da. Çünkü üzerine düşünmemek, tefekkür etmemek, ibret alıp da birtakım kararlar vermemek hastalıktan daha büyük, daha acı bir musibettir; hastalık amansız olsa da. Reyhan da bu sayısında kendi penceresinden bakarak bu sürecin hatırlattığı, zihne getirdiği bazı düşünceleri sizlerle paylaşıyor. Bunların, tahattura ve her anımızın bir öncekinden daha hayırlı olmasına vesile olacak, manen terakkimizi sağlayacak tefekküre yön vermesini temenni ediyoruz.