Acılarla beslenen bir ressamdım ben.
Hiçliğin kaynağını çizdim
Aydınlığı unutmamak için.
Hep pencere nakşettim.
Her yağmur sonrası
Güneş'e şiirler yazdım
Ve her çıkmaz sokakta
Kayıp köhne kentin ortasına
Baba ocağıma özlem duydum.
Hiçbir yere ait olamadım ben...Yitik kalmış her bir yanım
Umudumun iplerini kopardı.
Darağacında tükendi ömrüm.
Ben bir mülteciydim...
Sınır ihlalimi aştım düşlerimde.