Bir kebapçıda karnımızı doyurduk ve bu esnada hemen hemen hiçbir şey konuşmadık. Onu kandırmaya imkân yoktu.

Seni çağırıp zahmet verdik affedersin! de denilemezdi.

Ben bunları düşünürken kebapçıdan çıktık. Ali bir şey söylemek ister gibi birkaç kere yutkundu ve boynunu bükerek Sizi mahcup çıkardım beyim sakın kusura kalmayın! dedi.

Sonra hayret edilecek bir şeyden bahsediyormuş gibi gözlerini hafifçe açarak ilave etti: Ben o odada bir türlü sesimi bulamadım!'

Ve yanımızdan ayrılıp gitti.

Ertesi sabah aramızda topladığımız birkaç lirayı kendisine vermek ve onu Konya otobüslerine bindirip selametlemek için Haymana Hanı'na giden arkadaşıma hancı Sıvaslı Ali'nin sazını iki liraya satıp yol parası yaptığını ve şafakla kalkan bir kamyona binip Konya yolunu tuttuğunu söylemiş.