"(...) Halkım ben parmakla sayılmayanSesimde pırıl pırıl bir güç varKaranlıkta boy atmayaSessizliği açmaya yarayanÖlü yiğit gölge ve buz ne varsaTohuma dururlar yenidenVe halk toprağa gömülüTohuma durur bir yerdeBuğday nasıl filizini sürer deÇıkarsa toprağın üstüneGüzelim kırmızı elleriyleSessizliği burgu gibi deler deBiz halkızYeniden doğarız ölümlerle"